zondag 5 maart 2017

Aan de lijn


I wish. Even drie weken geen alcohol, denk ik. 


Na ruim anderhalf jaar zonder infuus antibiotica gedaan te hebben, was het toch niet langer uit te stellen, na weken, misschien wel veel en veel langer, gekwakkel, met ups en downs, extreme moeheid, minder eetlust, bloedspoortjes in sputum leek het mij, en de longarts, een goed idee even wat zwaarder geschut in te zetten, in de vorm van antibiotica via een infuus. Dus hop, regelmodus aan, picclijn laten zetten in het ziekenhuis en gaan met die banaan.

Zo'n picclijn is altijd weer even spannend maar verliep soepel als altijd. Ik was zeer verheugd over de easypumps die ik kreeg, oftewel kleine bolletjes met antibiotica die ik maar 1 keer per dag hoef te wisselen en vervolgens geen omkijken naar heb voor de rest van de dag. Want o wat is dat makkelijk. Maar, de control freak in mij nam het over, en ik vermoedde dat de bolletjes niet helemaal goed leegliepen, dus obsessief elke paar uur wegen, en zelfs soms elk uur, was/is het gevolg. Ben ik de enige die dat doet?? "Normale" mensen kijken misschien wel niet eens hoe de bol er na 24 uur uitziet. De eerste uren lopen ze trouwens perfect, daarna wordt het minder. Dus ik nam contact op met de ziekenhuisapotheek en had een fijne apotheker aan de lijn, met wat tips ging ik het weekend in en maandag moet ik even laten weten hoe het gaat. Want inderdaad horen ze leger te zijn op het eind. Nou, het gaat nog niet optimaal maar ik hoor morgen wel hoe en wat. Ik heb besloten er zen over te zijn, omdat ze altijd nog een pompje (die automatisch om de zoveel tijd wat naar binnen pompt, of whatever, kunnen regelen, lijkt me). Die picclijn zit toch al, en als ik nu te weinig binnen krijg al een week, dan maar een week extra, het zal mij een zorg zijn! maar kutkutkutzooi ik krijg misschien al een week te weinig binnen ja!

Anyway, dat terzijde, heb ik wel het idee dat de ab die ik binnenkrijg, zijn werk goed doet. Ik hoest volgens mij minder, en ik eet ook weer goed (wat nieuw is voor mij, tijdens een kuur).
En dan nog wat, ik hoef tijdens de infuus kuur geen antibiotica te vernevelen. Naaaaaahhhh. Dus dat scheelt twee vernevelsessies op een dag, waardoor er nog maar 1 overblijft omdat ik het zout, na overleg, ook al naar 1 keer teruggebracht had ivm irritatie/bloedspoortjes. Dus ik heb nu, voor mijn gevoel, zeeën van tijd over, hoe psychisch is dat? Want zoveel tijd kost het ook weer niet, maar het zijn twee verplichte dagelijkse momenten die nu niet hoeven wat gewoon een enorm gevoel van vrijheid en luxe geeft, ja, raar maar waar, maar ik geniet er enorm van. E N O R M.

Ik zoek alleen nog een handig klein en leuk tasje waar de bol in kan, want nu heb ik steeds een vest aan met zakken waar ie in kan, en buiten past ie precies in mijn jaszak. Wat tot nu toe ook superchill gaat hoor. Mijn oude goede tasje hiervoor is stuk helaas. Ik kan m natuurlijk ook gewoon vasthouden als een soort accessoire:

Wat jullie?

Al met al valt de eerste week aan het infuus mij helemaal niet tegen. Op wat vage pijnlijke plekken in mijn mond na, heb ik nog niet zoveel bijwerkingen als anders.het is wachten op de schimmelinfectie downunder, maar daar ben ik reeds op voorbereid  En moe was ik sowieso al. 
Wel had ik het idee dat ik zo enorm veel moest regelen nadat het hoge woord eruit was, dat ik daar lichtelijk stress van kreeg. Je wordt gebeld door de ziekenhuisapotheek over de levering van de AB, door de afdeling radiologie voor de picclijn, door een afdeling die de thuiszorg voor je regelt, door de thuiszorg zelf. Vervolgens moest ik zelf nog 1 en ander regelen, zoals een afspraak voor een buik-echo, drinkvoeding bestellen, fysio afspaken maken, en vervolgens kijken wanneer ik thuis moet zijn voor leveringen van drinkvoeding, AB, diabetes hulpmiddelen, een apotheekzorg order, Zalando en Omoda. Oh wacht, die laatste twee waren natuurlijk gewoon helemaal leuk! Maar echt, dan voel ik me net een bedrijf. Sandy en Co. 

Nou, dat was wel weer genoeg informatie van mijn kant, het kan er maar uit zijn he?

Tot de volgende blog!