maandag 27 juli 2015

Hoe ik 200 km fietste. Ohnee, 20.


Blogtijd! What's going on?
Op dit moment ben ik even belabberd, het begon gisteravond met koortsachtige toestanden en buik ellende if you know what I mean. Waar kwam dat nou weer vandaan?? Rillend in bed met een trui aan, ik heb dus zelden koorts/verhoging, ook vaak niet eens tijdens long infecties. Ik had al visioenen dat ik vandaag het ziekenhuis moest bellen en gedoe op de eerste hulp terwijl je je zwaar verrot voelt, maar de koorts lijkt voorbij en het is allemaal niet zo erg meer als gisteravond, dus ik denk gewoon een gek buik virusje.
Stom gedoe want ik was juist zo fit de laatste tijd. Zo fit dat ik het weer aandurfde om een flink stuk te gaan fietsen, twee jaar geleden fietste ik voor het laatst 20 km, en dat is dan van Haarlem naar Bloemendaal aan Zee, via de Zeeweg en ook via die weg weer terug, ik vind dat een fijn stukje om te fietsen. Ik had al een tijdje in mijn hoofd dat ik dat weer wilde doen, want dan ben ik voor mijn gevoel in twee jaar tijd conditie technisch niet achteruit gegaan. Maar ik wilde wel de perfecte weersomstandigheden natuurlijk, als in niet te koud en niet te warm, een zonnetje en weinig tot geen wind. Nou, ik dacht dus dat dat vrijdag was! Dus ik op de mountainbike. Eerst even iets langs mijn ouders brengen maar wel Runkeeper al aan, want ik wilde elke kilometer vastleggen dat begrijp je. Hmm, onderweg die kant op bleek mijn nieuw aangeschafte sportbroekje wel heel erg omhoog te kruipen, ik kreeg het idee dat iedereen me ook bekeek omdat het leek alsof ik in mijn onderbroek fietste ofzo, zo'n boxertje dan he. Bij ouders aangekomen besloot ik mijn vest om mijn middel te wikkelen als een soort bedekking, dan zag het er van de achterkant in ieder geval niet zo bloot uit. Maarja mijn tegenliggers hadden alsnog uitzicht op mijn super blote benen, maar ik dacht fuck it, als ik nu niet doorga dan gebeurd het voorlopig weer niet! Dus verstand op nul, muziekje in mijn oren, zonnebril op. Bij het Brouwerskolkje (best wel een flinke heuvel) werd het even pittig, en nam dan ook een pauze ondertussen, en dan zie je dit:




En dit! Hele klim hoor.



Kijk ik was er echt! Ik kan nooit echt ontspannen kijken tijdens een selfie in het openbaar, deze kwam als beste uit de bus.



Eindelijk op de Zeeweg! Zeg, waar is die zon nou?



Wederom een pauze, bij de zee, dat was een beetje mijn beloning. Al had ik het iets zonniger en warmer voorgesteld, en hee, voel ik nou spetters?? Het vestje kon niet aan ivm bedekking achterkant, dan maar kippenvel.



Tadaaa! Tijdens mijn pauzes niet Runkeeper op pauze gezet, dus ik fiets eigenlijk sneller dan 10 km per uur, als ik fiets.



Tot de volgende blog!




maandag 13 juli 2015

De Blije Lijst.

Oh oke, slechte blogger, slechte blogger, veel te lang geleden! Niet veel interessants gebeurd ofzo hoor, dagelijkse dingen, afgelopen week was het weer "alles is op week", en mocht ik weer allerlei instanties bellen, ik heb er onderhand wel vijf of zes, drinkvoeding, diabetes-spul, spray toebehoren, inhalatie antibiotica/zout, zuurstof, en gewoon mijn eigen apotheek. Mijn eigen apotheek is altijd het meest informeel, ik heb er immers gewerkt. Meestal is het van;
"Hoi met Sandy"
"Hey Sandy! Alles goed?"
"Ja hoor, met jou ook?"
"Ja prima!"
"Ik wilde dit en dat bestellen"
"Oke gaan we doen!"

Nou ja zoiets. Maar er zijn steeds meer nieuwe medewerkers en die kennen mij niet, en dan moet ik ineens doen alsof ik een standaard patiënt ben, nou jaaa, en willen ze ook nog officieel een recept voordat ze het bestellen, tsss!


Hoe gaat het verder dan?
Niet slecht, wel goed. Zoiets. Al heb ik wat mindere dagen gehad, de hittegolf was natuurlijk fan-tas-tisch, maar na vier dagen hitte trok ik het nog maar slecht, ik dronk veel water en nam veel extra zout, serieus, uit het vaatje op mijn hand en likken maar, of gewoon in een laagje water. Ja, dat is vies, maar dat moet je negeren, gewoon doorslikken (.....) Toch voelde het alsof je het amper aan kon vullen. Oh ja, CF patiënten hebben sowieso al vaak een zout tekort, dus met dat warme weer moet je daar echt opletten. Ik was enigzins gevloerd, de afkoeling was dan ook echt welkom.

Maarja, bewolkte dagen zoals vandaag zijn dan weer minder, een beetje zon mag best hoor! Ik raak meteen weer in een slecht ritme omdat het bed nog zo lekker warm is en mijn ogen letterlijk niet open willen, terwijl met de warmte ik best vroeg opstond, uitslapen in een sauna is niet echt mijn ding.
Afgelopen dagen willen dus niet helemaal, slapen is fijn, ook tussendoor. Eten is gedoe. Sociaal zijn is vermoeiend. Ondanks dat heb ik een fijn kroeg-avondje gehad met lieve S die mij naar buiten lokte voor een ijsje. Ook de fysio ging ik trouw heen, en joepie morgen weer!
Vandaag was ook echt zo'n loze dag, zes uur wakker door super hoestbui, voelde me rot dat ik Remco er wakker mee maakte, die kon meteen niet meer slapen. Ik viel na een uur weer in slaap en vervolgens is het dan tegen tienen dat ik weer soort van ontwaak, rest van de dag verloopt dan kl*te. Ik ontbijt laat, dus lunch laat/weinig. Ik was nukkig en suf. Toch kreeg ik na vieren een opleving. Ik had zin om te koken, lasagne om precies te zijn. En zonder pakjes en zakjes, vooral heel veel tomaat. Tijdens het koken nam ik een rosé (of twee) en zette mijn Blije Lijst op Spotify aan. Ik ging van depri naar hysterisch blij, is dat niet een geestelijke ziekte ofzo?? Mijn Blije Lijst, is een grote guilty pleasure eigenlijk, bij deze maak ik hem toch maar "openbaar", misschien worden jullie er ook wel vrolijk van, Of juist niet natuurlijk!

Blije Lijst