maandag 30 maart 2015

Van de hak op de tak.

Hmm, volgens mij ben ik een slechte blogger, van drie keer in de week (over enthousiast) naar een keer per maand, het gaat over allerlei onzin, geen touw aan vast te knopen, maar dat is misschien wel hoe ik ben dus klopt het ook wel weer.
Mijn enthousiaste blog over aankomen en de geweldige app die mij zo motiveerde bijvoorbeeld, die app boeit me voor geen reet meer, mijn doel om de dagelijkse hoeveelheid calorieën te behalen ging me tegenstaan en gaf stress. Dus nu is het gewoon maar weer bunkeren wanneer het lukt en anders niet.
Als ik maar niet afval vind ik het best. Verder ben ik ook redelijk stabiel te noemen, op twee longbloedinkjes na doen de longen het helemaal niet slecht. Jammer dat ze het een paar dagen zonder zout moesten doen, ik was wat laat met nieuw zout (dat inhaleer ik, maakt slijm heerlijk los) bestellen, en vervolgens was de apotheek te laat met leveren, gevalletje miscommunicatie. Wat was ik blij dat het binnen was, want het zat lekker vast in m'n longen, ik hartje zoutoplossing.
Ik heb wel ernstig behoefte aan de lente nu, is het niet al bijna een maand geleden dat ik voelde dat die er aan kwam?! Nou, laatste dagen lijkt het wel herfst, 's avonds lig ik te rillen in bed. Ik trek het serieus niet meer dit weer, ik heb warmte nodig, maar ik wil eigenlijk niet meer in truien lopen. Dus dat.



Oh ja, ik heb voor het eerst in mijn leven mijn haar geverfd, gewoon, omdat het kan! Ik ben er blij mee maar mis ergens ook mijn blonde haar wel een beetje, juist in de zomer wordt dat nog blonder en nou ja, dat staat altijd wel leuk, maar nu ben ik dus even minder blond, qua uiterlijk dan.

Nieuw haar. 


Ik zit de laatste week extreem in de 90's mood. Mijn 90's Spotify lijstje wordt weer wat langer en ik zwelg in de nostalgie als ik die nummers hoor. De tijd dat ik begon met uitgaan en de altijd verlegen Sandy ineens uit haar dak ging op een blok op de dansvloer in Bob's saloon in Uitgeest. Ja. Het is vreselijk maar jaren was ik daar elk weekend te vinden, als een vis in het water. Zelfs nadat ik net uit het ziekenhuis kwam, nadat ik daar twee weken lag ivm net geconstateerde suikerziekte, amper goed ingesteld was ik niet te weerhouden van een grote "Easter Party" die wel tot 8 uur 's ochtends doorging. Mijn ouders hielden hun hart vast want zagen me al met een hypo op de dansvloer liggen. Maar ik overleefde het hoor! 


Ohh, heerlijk dit. Spaceman!


Oke, ik ga eens wat nuttigs doen want ik kwam vandaag al belachelijk laat uit bed, en had juist grootse opruimplannen *bende in huis*. Ik wilde nog vertellen hoe trots ik op Chara ben maar dat doe ik de volgende keer, voor de Chara-geinteresseerden ;-)









zondag 8 maart 2015

Lentekriebels

Aaaaah! Het is bijna lente. Het komt eraan, je voelt het aan alles, de vogeltjes fluiten, het is al weer langer licht en dit weekend merkte je echt een zachtere lucht, het was zonnig, en er zaten zelfs al mensen te chillen in de de Hout. Waaronder ik, maar nog niet op het gras zelf en nog met zonder zonnebril.

Het is niet dat ik een grote voorjaarsschoonmaak wil houden hoor, ben sowieso niet zo'n poetser, tenzij ik een hypo (=laag bloedsuiker gehalte) heb, dan ben ik unstoppable. Best nuttig zo af en toe, behalve dan dat je al poetsend/stofzuigend/vegend eigenlijk wel wat wilt eten maar nog even dit en nog even dat wil doen, tot je zwetend en trillend op de bank ploft. Maar daar ging het helemaal niet over. Ik krijg meer zin om mijn balkon weer gezellig en leuk te maken! Momenteel is ie leger dan leeg ivm werkzaamheden maar ik geloof dat alles er weer op mag binnenkort. Niks fijner dan lekker op je tuinstoel in de zon zitten, muziekje aan, drankje (Sol..) erbij, echt, dat kan ik uren volhouden, uuuren, beetje mijmeren, half in slaap vallen, vervolgens wakker schrikken van je eigen vage slaap-gekreun. Ik kan niet wachten!
Een van mijn favoriete afspeellijsten voor "in de zon op het balkon" is deze:
Solo Volante (Chill, Minimal, Techno)
Bij het eerste nummer heb ik meteen al een zonnig zomer gevoel, wat waarschijnlijk ook komt omdat ik deze lijst ooit in de zomer begon te luisteren. Zo zijn er nog wel meer fijne lijstjes, waaronder mijn eigen enorm foute "Blije lijst" die ik verder niet link hier want niet speciaal boeiend en waarschijnlijk vooral irritant. But it makes me happy!



Ondertussen zie ik het ietwat (zee-)mistig worden buiten, op mijn balkon staat er een koud windje, dus dat is weer even de harde waarheid dat het nog niet zo ver is, maar het idee dat de hele lente en zomer nog voor ons ligt is ge-wel-dig. Alsof je langzaam ontwaakt uit een winterslaap.




maandag 2 maart 2015

Wat doe je dan zo de hele dag?

Mensen kunnen zich er soms niks bij voorstellen, "dat je dan dus de hele dag thuis zit". "Ik zou me dan zo vervelen!". En wat al niet meer krijg je soms te horen, van mensen die mij niet goed kennen, net kennen, of de hele ziekte CF niet echt snappen. Mede doordat ik er niet uitzie alsof ik ziek ben.




Ik heb overigens wel gewerkt, een jaar of 12 zelfs, ja, zo oud ben ik al. Eerst een paar jaar bij een apotheek in Santpoort-Noord. Eerste echte baan, veel geleerd en veel lol gehad, daarna naar een apotheek in Haarlem gegaan, 8 jaar gewerkt met echt veel plezier, lieve collega's. Uiteindelijk moest ik het afbouwen, werkte op het laatst nog drie middagen in de week, zelfs dat werd teveel, en tijdens een opname besefte ik me dat het zo niet meer ging, al mijn energie ging eigenlijk naar het werk, hoe leuk ik het ook vond, en daarbij ging mijn gezondheid gewoon te snel achteruit. Mijn sociale leven bestond toen niet echt meer. Dus, de hele molen van het UWV in gegaan, heel gedoe, veel stress, maar toen werd ik helemaal afgekeurd (klote woord is dat toch).
Ik ben echt blij dat ik wel gewoon gewerkt hebt. Als een "normaal" persoon. Er zijn namelijk genoeg mede CFers die al veel eerder te ziek werden om überhaupt te kunnen gaan werken. Dus ik heb daar echt wel geluk mee.
Soms mis ik de apotheek ook echt wel (ik was dus apothekersassistente, geen apotheker helaas, haha, dan had ik nu een flinke uitkering gehad!). Ik ben er nog regelmatig om al mijn medicijnzooi op te halen, en vaak schrijf ik dan nog mijn eigen receptje aan en dan voelt het soms heel even alsof ik weer gewoon aan het werk ben. Overigens doe ik dit steeds minder zelf omdat er steeds meer nieuwe medewerkers zijn die mij niet kennen, en dan staat het best raar dat ik zo langs de balie loop en mijn eigen gang ga,"Ja ik heb hier gewerkt, niks aan de hand hoor!"


Uit de oude doos! Aan het werk ;-)

Toen ik net gestopt was met werken, voelde ik me heel schuldig om iets leuks te doen tijdens "werktijd". Alsof je dan aan het spijbelen was. Gelukkig heb ik dat nu niet meer en leef gewoon mijn leven. En ja, wat doe ik dan dus de hele dag?! Gek genoeg verveel ik me nooit. Sowieso slaap ik graag en lang, ik dacht dat dat een CF dingetje was maar er zijn jammergenoeg ook CFers die wel vroeg opstaan ondanks dat ze niet werken. Dus, uurtje of 10 probeer (!!) ik op te staan, en dan begint er een uitgebreid en traag ochtend ritueel. Poging tot ontbijten (overslaan geen optie). Pillen slikken, medicijnen inhaleren, poging tot slijm ophoesten. Sinds drie maanden is Chara, the doggie, ook deel van het ritueel en doe ik dus regelmatig een kleine ochtend wandeling. 
Eigenlijk als mijn ochtend ritueel klaar is, moet ik alweer lunchen, dit klinkt echt zo kneuzig maar dat is dan echt een ding. En als ik te laat ontbijt schiet de lunch er soms bij in, en dat wil ik dus eigenlijk niet want dan gaan er zo 800 calorieën verloren.
Moge het duidelijk zijn, in "de ochtend" spreek ik dus zelden iets af.
In de middag (na twee uur) ben ik dan een beetje tot leven gekomen en dan doe ik wat gezelligs (al dan niet sociaal :P ) of ik rommel wat in huis, zodat het niet een al te grote bende wordt. Tegenwoordig maak ik vaak een lekkere wandeling met Chara, conditie technisch gezien heel nuttig! Er waren ook nog wel eens doordeweekse kroeg avonden maar dat is inmiddels weer geminderd. Misschien kwam dat vooral doordat ik toen vrijgezel was en na een lange relatie even een "wilde" periode nodig had. Details volgen niet ;-)

Nu is bank-hangen al dan niet met Remco en Chara eigenlijk ultiem geluk. Overigens in het weekend ga ik nog wel graag een biertje doen in de kroeg, al had ik daar de laatste tijd wat minder energie voor, ik weet zeker dat dat weer komt zodra de lente zich echt aandient! De winter, de kou/regen/wind is gewoon niet mijn ding.
In de middag en avond zijn er trouwens ook nog wat medicijn-inhaleer-momenten. Gepaard met wederom poging tot slijm ophoesten, door middel van huffen en puffen. Slijm eruit krijgen is een erg belangrijk dingetje. Het klinkt ranzig en dat is het ook, doe het zelden waar iemand bij is want dat kan ik gewoon niet. Bij Remco kan ik het wel. Maar of hij daar nou zo blij mee is ;-)

Verder sport ik twee keer in de week. Bij de fysio. Naja, daar heb ik al een blog over gemaakt dus geen verdere info nodig. De dagen dat ik fysio kan ik weinig anders meer. Hoera voor mijn nieuwe verslaving, Greys Anatomy.

Overigens vroeg een oude kennis zich laatst af hoe het dan kon dat ik wel naar de fysio fietste maar niet kon werken. Wat een vergelijking. Dan ben ik echt flabbergasted. Dat fietsen is hooguit 20 minuten, het is intensief maar meteen een goeie training.

Dus dat.