Oud&Nieuw komt er ook weer aan!

Maar echt! En ook nog een paar uur erna eigenlijk. Zijn daar geen pilletjes voor?

Tja, dit wordt vast de laatste blog van dit jaar, ga ik dan terugblikken, of juist vooruitkijken? Heb ik überhaupt wat met het hele oud&nieuw gebeuren? Nou, een beetje wel, ik word op de avond zelf toch altijd een tikkeltje melancholisch, en zelfs een beetje emotioneel als het 12 uur wordt, dat vind ik super stom van mezelf! Want het is gewoon een nieuwe dag, en oke, een nieuw jaar, maar nou en, dat is toch niet anders? Goede voornemens heb ik nooit echt, want als je iets anders wil doen, doe dat dan meteen, hoezo ineens vanaf 1 januari, bull shit! Maarja, als het me dan toch gevraagd wordt.. Is mijn antwoord meestal; "nog meer eten". Want wie valt er weer af tijdens de feestdagen? Deze mevrouw natuurlijk. Ondanks dat ik echt wel lekker aan het eten ben, en veel gevulde musketkransjes natuurlijk, maarja, de suikers schieten ook van hot naar her, dus dat helpt ook niet echt.

Vuurwerk heb ik niks mee, behalve dat het siervuurwerk er heel mooi uitziet, zou het prima vinden als mensen dat niet meer zelf af mogen steken en er gewoon vuurwerk shows komen hier en daar, gedaan door mensen die er verstand van hebben. Ik vind het ook ontzettend zielig voor de dieren, momenteel heb ik een oppashondje die er echt van flipt, omdat er van die kneuzen zijn die zo nodig nu al moeten knallen. By the way hoop ik ook op een beetje regen op de avond/nacht zelf, dit zal namelijk voor mijn longen heel veel schelen als in dat ik wat beter kan ademhalen omdat er dan minder dampen blijven hangen #jaikbeneenouwezeur

2015 was een super jaar, gezondheidstechnisch helemaal niet slecht, want maar twee keer een infuus antibiotica nodig gehad, nou ja! Al met al dus heel stabiel. Komt vast door mijn geluk in de liefde! Nou ja, dat is natuurlijk grote onzin. Maar wauw, wat ben ik ontzettend blij dat ik in 2014 Remco ontmoet heb en dat we nog steeds samen zijn, en dat het nog steeds voelt alsof we een pas paar maanden iets hebben, omdat we nog steeds zo belachelijk verliefd en klef doen. Ik vind het bijzonder!

Blijheid met onze Chara! ;-)

Ik snap eventuele braakneigingen

Nou, ik ben benieuwd wat 2016 gaat brengen, ik zal het uitgebreid gaan bloggen en ploggen. Of misschien niet heel uitgebreid. Ik heb nog steeds wat moeite met wat wel, en wat niet te bloggen, maar vind het toch wel het fijnst gewoon "mezelf te zijn" in wat ik schrijf, met alle ups en downs, tot op zekere hoogte natuurlijk. Maar elke keer als ik een blog post denk ik, oh neeee, wat heb ik gedaan! Hide yourself! Maar ik vind het super leuk om een verhaaltje te maken over wat dan ook! Altijd al leuk gevonden.

Ik wens iedereen een super fijn 2016 toe!

Christmas is coming!

I hope so!!

Nog vier dagen en dan is het weer kerst. Ik voelde het nog steeds niet zo, tot gisteravond, Remco en ik keken twee kerstfilms, en daar heb ik echt een zwak voor, het liefst met de kerstman op de Noordpool waar van die grote rood met witte kerst zuurstokken staan en allerlei niet realistische crap. Elfen en pratende honden, ja, we keken oa The search for Santa Paws. Beetje Annie achtig maar dan anders, lekker zoetsappig, ik zat er helemaal in. Vervolgens The Santa Clause, wie kent'm niet? Heerlijk zo'n lekkere 90's film. Ik denk dat vandaag het ienieminie kerstboompje toch maar weer tevoorschijn gehaald wordt, soms laat ik de kerstversiering aan me voorbij gaan, maar ik hou toch wel erg van die extra gezellige lichtjes in huis. En hier en daar een sneeuwpopje, wat ik toch wel de ultieme kerstversiering vindt.

Stiekem hou ik dus best van een lekkere corny kerst. Ik heb zelfs ooit het single-tje gekocht van "Last christmas", van Wham. Ik sprong bijna een gat in de lucht toen ik die, meer dan tien jaar geleden vermoed ik, tegenkwam bij de Free Record Shop. Er was toen tenslotte nog geen Spotify. As we speak heb ik'm voor het eerst dit jaar weer op Spotify opgezocht, dus klinkt ie nu door de huiskamer, yep, I still love it, don't judge me! Oh, en dan heb je natuurlijk nog deze:

De nostalgie spat hier vanaf. In een emotionele bui zou ik er zo bij gaan janken. Het is ook echt het gevoel van de kerst van vroeger wat ik hierbij weer voel. Uitgebreid dineren met een voorafje (het standaard "slaatje" wat mijn moeder elk jaar maakte, waarom nu eigenlijk niet meer??) en één of ander hoofdgerecht, erna een Irish Coffee, maar voor mij en mijn broer was het dan warme chocolade melk met slagroom in een Irish Coffee glas. Ik knutselde de menu's in elkaar en zette die neer bij de borden. Tijdens het eten waren er vaak alleen maar kaarsjes aan, inclusief het "Tingeltangel ding" wat mijn mede blogster Irène laatst benoemde in één van haar plogs. Dat geluidje, heerlijk gewoon. 

Wat ook echt altijd al bij deze tijd van het jaar hoort zijn de gevulde musketkransjes, als ik niet op mijn suiker hoefde te letten zou ik er echt heel veel achter elkaar op eten. Kom maar op met die hypo's

Dat ik ouder werd was er ineens nog een prioriteit op eerste kerstdag, of was het tweede kerstdag? Anyway, Bob's saloon, alwaar ik van mijn 18e tot mijn 24ste ofzo, regelmatig kwam, had dan een groots kerstfeest met allerlei DJ's, het ging zelfs door tot 8 uur in de ochtend, nou ja, het is toch ongehoord! Oa DJ Jean kwam daar nog wel eens langs, als hoogtepunt. 

Tegenwoordig hou ik het wat rustiger.. In ieder geval wil ik, of moet ik eigenlijk, één van de kerstdagen toch wat rustiger houden, anders kun je me erna weer opvegen. Tweede kerstdag staat er, naast een familie etentje, een kroegbezoek met karaoke avond op de planning, verheug ik me nu al op, ook al moet ik er een doos paracetamol bij slikken om me fitter te voelen, maar echt.

Dan alleen nog dit:

Keelpijn alarm

Oh nee he, de schrale keel van gisteravond blijkt toch echt keelpijn te zijn, zo merk ik als ik wakker word vandaag. Dat is natuurlijk geen ramp, zou je denken, maar meteen klinken de alarmbellen in mijn hoofd, want wat begint met keelpijn wordt vaak een neusverkoudheid (check, hatsjoeeeehh!) en vervolgens een bende in de longen, al dan niet een infectie met alle gevolgen van dien, zo is het vaker gegaan, en dat is natuurlijk wel het laatste waar ik op zit te wachten. Oorlog aan de keelpijn en neuszooi dus! Ik gorgel met zout water en spoel mijn neus er ook mee, de altijd al flinke dosis vitamine C die ik slik verdubbel ik maar even, en perfect voor zere keeltjes, honing whisky! *proost* (sowieso een aanrader, keelpijn of niet)
Met allerlei leuke feestjes in het vooruitzicht, zou ik het nu extra vervelend vinden om echt ziek te worden, laat staan met een infuus rond te slepen. Ik wil namelijk flink zuipen lust namelijk best een biertje met oud&nieuw. Ik zat me sowieso al af te vragen hoe ik wakker ga blijven tot na middernacht met mijn slaapbehoefte van de laatste tijd, en hoe ik mezelf nog de kroeg in krijg, door de kou fietsend, om 1 uur 's nachts. Maar alles voor het goeie doel, ik weet dat als ik er eenmaal ben, alles weer goedkomt. Daarna zien we wel weer.

Mijn methode "negeer die shit" probeerde ik vandaag ook even uit. Optimistisch (oke, zuchtend) fietste ik naar de fysio. Om er daar achter te komen dat ik toch echt niet helemaal fit was, de squad, waar ik normaal 75 kilo mee "wegdruk", verried dat helemaal, amper kreeg ik die 75 kilo weg dit keer, de eerste ronde wilde ik mezelf niet laten kennen dus met een gezicht alsof ik moest bevallen kreeg ik 'm 8 keer weggedrukt, in de pauze verlaag ik'm naar 65 kilo, beter iets dan niets, en zo maakte ik mijn oefening af. Dat viel me echt zwaar tegen en verdenk nog steeds een probleem met het apparaat, ofzo.

Op de terugweg was ik weer helemaal zoned out, er schoot een wielrenner in tegengestelde richting voorbij. Verrek, was dat mijn vader? Neeeee, al die wielrenners lijken op elkaar. Maar een halve minuut later fietst hij ineens naast me, het was hem toch, Het zweet drupte van hem af, zoals altijd, Kom je mee een theetje drinken? Nee, zweettechnisch moest ie door, naar huis, en douchen. Heel begrijpelijk. scheelt weer een zweetvlek op de bank

Poeh, ja, nou, verder geen bijzonderheden, Sinterklaas is weer gevierd, ik kreeg leuke cadeautjes en rijmde erop los. Op naar kerst, al voel ik dat nog niet helemaal. Ik heb wel super gezellige kaarsen-op-batterij aan in huis, leuk sint cadeautje, maar echt! ze zorgen ook voor een fijne sfeer in de slaapkamer

Ajuu!

Plogdagje!

Dus dat.

We starten, zoals elke dag, met pulmozyme, lekker losmaken dat slijm. 

Ondertussen wast Chara haar pootje.

En hier haar andere pootje, lief lief lief!

Wat een bullshit weer, wie krijgt dat ooit op? Geef liever korting deze maand, ofzo. #zeikwijf

Ik krijg heerlijke koffie! Thank you!

En dan nu even normaal liefje.

Tot grote ergernis van het vriendje heb ik de Pfaffs aangezet. What can I say, perfecte ochtend tv!

Let's go outside!

Lekker wandelen.

Even schattig omkijken naar het vriendje, zo ben ik.

Eenmaal weer thuis is het tijd om maar eens wat te eten, en daar hoort een handje pillen bij.

En een shotje insuline.

Dit is dan weer jammer, aangezien ik vorige week op de 61 kilo zat. En ik vreet me nog wel een slag in de rondte! 

Wauw.

Even doorspoelen! Ineens ben ik bij de fysio! Nou ja, ineens, ik ben op de fiets en had flinke tegenwind, pffff! Maar ik ben best een beetje excited want het is de eerste dag in het nieuwe pand, hoe zou het er uit zien??

Zo dus! Mooi. Niks meer aan doen.

Hier ben ik hard aan het trainen ;-) De man in de rode trui is super aardig en we trainen altijd tegelijk op dinsdag middag, zijn vrouw is er dan ook, gezellige mensen, maar echt!

What the F. En dat na het sporten. Raadsel. Maar verklaard wel mijn wat lamlendige gevoel tijdens het sporten.

Ik ben inmiddels bij mijn ouders, die nu letterlijk om de hoek wonen bij de fysio, handig! Ik eet gezellig mee.

Onderweg naar huis, wind mee, ik blij,

Mijn creepy berging.

Somebody is happy te see me! Ik heb jou ook gemist allerliefste hondje van de wereld!

Ik zit eindelijk op de bank en snak echt naar inhaleren met zout, longen voelen vol en vervelend. Waar is de tijd dat ik zout wel eens een dagje kon overslaan?

Ik kan serieus niks meer, lig heerlijk warm met Chara te hangen, maar we moeten nog echt even naar buiten, aaaah, hoe dan?? But we did it! Daarna bel ik nog een tijdje met lieve S en eet ik chips, hier zijn helaas geen foto's van.