De dag dat de weegschaal weer lief was

Hoi! Daar ben ik weer even. Ben even blogs aan het bij lezen, en zo kreeg ik ook weer zin om even wat te schrijven over hoe het gaat.
Alles gaat z'n gangetje, en nog beter dan dat eigenlijk. Want tot mijn verbazing woog ik gisteren weer 60 kilo. Ja, ik kan geheimzinnig doen, en het getal niet noemen, want dat zeg je als vrouw zijnde toch niet? Maar dan wordt het maar een vaag verhaal vind ik. Dus ja, ik ben Sandy, ik ben 37 jaar en weeg 60 kilo. En mijn longfunctie is 38%! Momenteel het meest tevreden over mijn gewicht als ik dit zo teruglees. Maargoed. 60 kilo, dat was lang, lang geleden, er mag absoluut nog meer bij hoor, en ik voel dat dat ook gaat lukken, want dit werkt erg motiverend, en ik zit ook in een goede eet-flow (behalve dan die dag na een avondje kroeg). 
Nieuwste "verslaving"; peanutbutter oreo's, oh my god, het feit dat er limited edition op de verpakking staat baart mij nu al zorgen!
Het hele sonde-voeding plan mag wat mij betreft weer op de lange baan geschoven worden. Maarja, dan moet ik dit dus wel vast zien te houden en vooral niet ziek worden. Met mijn volgende poli-bezoek zouden we het wel gaan bespreken en oefenen met een neussonde. Dit kan natuurlijk geen kwaad, maar als het niet perse nodig is dan stel ik het gewoon echt liever uit. Ik lees er namelijk niet alleen maar fijne dingen over, en maak me vooral zorgen over het volle gevoel wat je er van kunt krijgen.

De griepprik zit er ook weer in, ook al lees je er ook een hoop negatieve dingen soms over, en zijn er ook mede cf-ers die hem niet halen, ik durf dat toch niet aan, ik krijg'm al sinds forever, en ik heb ook nooit heftige griep gehad (*klop af*). Dus ik zie geen reden om het anders te doen.

Verder geniet ik lekker van de herfst, wat ziet het er supermooi uit buiten:

Binnen is het altijd knus met deze levende blije knuffel.

Nou dat was het wel weer even, tot snel!